Norweska saga Cherezińskiej

O książkach Elżbiety Cherezińskiej słyszałam już nie raz, ale ich cegłowaty wygląd dotąd mnie odstraszał. Jakiś czas temu jednak to się zmieniło. Skorzystałam z okresu próbnego na abonament w Empik Go (nie, to nie jest wpis sponsorowany ;)) i zauważyłam, że dostępny jest tam audiobook Saga Sigrun. Zaciekawiona zaczęłam słuchać i zupełnie przepadłam. W dzisiejszym krótkim wpisie opowiem Wam więc dlaczego warto sięgnąć po tę książkę, ale też wspomnę o kilku wadach, które pewnych Czytelników mogą skutecznie zniechęcić.

Saga Sigrun to pierwszy tom serii Północna droga, która składa się z czterech książek: Saga Sigrun, Ja jestem Halderd, Pasja według Einara oraz Trzy młode pieśni. W abonamencie Premium za darmo dostępna jest pierwsza część w formie audiobooka. Nie jest to jednak najnowsza pozycja, więc ebooka lub książkę papierową z pewnością można dostać w atrakcyjnej cenie czy nawet wypożyczyć z biblioteki.

Krótko o fabule

Historia napisana jest z perspektywy głównej bohaterki Sigrun, która poślubia Jarla Regina. Jest to małżeństwo z rozsądku, zawarte na prośbę jej ojca, jednak okazuje się dla Sigrun spełnieniem wszystkich marzeń. Akurat wątek miłosny średnio mnie przekonał i męczył zwłaszcza na początku, bo po prostu nie lubię tego typu historii. Ale warto było przez to przebrnąć. Dla miłośników pikantnych opisów też znajdzie się tam co nieco 😉

W kolejnych rozdziałach śledzimy Sigrun, której dni wypełnione są głównie oczekiwaniem na powrót męża z wyprawy i rozmyślaniem o potomku, którego wprost nie może się doczekać. W tle przewijają się również liczne spiski i intrygi czy ludowe zabobony. I choć wielkie bitwy i polityczne konflikty nie dotyczą bezpośrednio głównej bohaterki, zostały sprytnie wplecione w całą historię.

Kobieca perspektywa jest tu dość oryginalna, bo z reguły opowieści o Wikingach kojarzą nam się z dalekimi wyprawami odważnych mężczyzn czy walkami, które im przychodzi stoczyć. W tej książce o wszystkich tego typu wydarzeniach dowiadujemy się z krótkich rozmów Sigrun z Reginem i jego drużyną i nie jest to główna oś powieści.

Styl

Ci z Was, którzy czytali inne książki Cherezińskiej pewnie nie będą specjalnie zaskoczeni stylem pisarki. Dla mnie było to pierwsze podejście i już od pierwszych zdań miałam dziwne wrażenie, że Autorka stylizuje tekst tak trochę na siłę, by brzmiał jakby był napisany w czasach, w których ma miejsce fabuła powieści. Jednak po kilku rozdziałach przyzwyczaiłam się do nieco sztywnych dialogów i podniosłych przemyśleń Sigrun. To na pewno kwestia gustu, ale ja musiałam się do tego stylu po prostu przekonać. Po przeczytaniu całości uznałam, że w sumie dobrze zgrał się z opowiedzianą historią i nieco pomógł w wykreowaniu skandynawskiej atmosfery.

Szczerze mówiąc nie spodziewałam się, że książka aż tak mi się spodoba i że będę chciała sięgnąć po kolejne książki serii. Zwłaszcza druga wydaje mi się niezmiernie ciekawa, bo postać Halderd zafascynowała mnie już w Sadze. Z pewnością więc po nią siegnę i chyba też w formie audiobooka.

Tak czy nie?

Nigdy nie byłam specjalnie zainteresowana powieściami historycznymi, a i opowieści o Wikingach raczej dawkuję sobie z pewnymi ograniczeniami. Być może jednak seria Cherezińskiej na nowo rozbudzi we mnie apetyt na skandynawskie lektury i sięgnę też po kilka klasyków.

Zdaję sobie sprawę z tego, że Północna droga to seria jedynie stylizowana na skandynawską, ale w gruncie rzeczy mało skandynawska. Pamiętam książki i sagi, które czytałam w czasie studiów i doskonale widzę przepaść między tamtymi tekstami a Sagą Sigrun. Myślę jednak, że seria może być takim łagodnym wprowadzeniem w świat zawiłej historii Norwegii (i w ogóle całej Skandynawii) dla kogoś, kto wcześniej w ogóle nie miał styczności z tego typu książkami. Może to też być świetna rozrywka dla osób, które doskonale znają dzieje Skandynawii, ale chciałaby sięgnąć po coś lżejszego. I to jest w sumie puenta tej recenzji: jeśli potraktujemy Sagę Sigrun jako rozrywkę, a nie książkę stricte historyczną to myślę, że broni się ona doskonale.

A czy Wy czytaliście książki z serii Północna droga? A może wolicie oryginalne sagi?