Dawno już nie było na blogu wpisu językowego, więc pomyślałam, że czas najwyższy to zmienić. Chciałabym napisać kilka słów o dość problematycznych słowach w języku, a mianowicie o czasownikach złożonych. Język norweski, podobnie jak inne języki germańskie, ma takich czasowników całkiem sporo i mogą one sprawiać trudność uczącym się tego języka. Ale pamiętajcie, każdy problem da się rozwiązać! Dziś dowiecie się jak uczyć się norweskich czasowników złożonych, a także poznacie pięć najbardziej uniwersalnych (moim zdaniem) czasowników, których złożenia wzbogacą Wasze słownictwo.
Czym właściwie są czasowniki złożone?
Mamy dwa typy takich czasowników w języku norweskim. Pierwszy z nich to tzw. czasowniki frazowe (partikkelverb). Składają się one z czasownika podstawowego wraz z partykułą, która stoi za czasownikiem, np. å stå opp – wstawać. Drugim typem są czasowniki złożone, które stanowią jeden wyraz składający się z podstawowego czasownika oraz przedrostka, jak np. å utleie (ut+leie) – wynajmować.
Drugi typ czasowników złożonych może (choć nie musi!) być problematyczny, a to ze względu na to, że niektóre z takich złożeń możemy zapisać zarówno oddzielnie jak i łącznie. Gdzie więc tkwi haczyk? Niektóre z takich złożeń zmieniają znaczenie w zależności od pisowni! O ile wspomniany już czasownik ‘wynajmować’ możemy zapisać zarówno łącznie, jak i osobno (å leie ut = å utleie), o tyle czasownik å føre bort (odprowadzać) należy zapisywać oddzielnie, bo w pisowni łącznej (å bortføre) oznacza on ‘porwać kogoś/uprowadzić’, a to już nie całkiem to samo 🙂 Jeśli więc nie jesteście pewni czy dane słowo da się zapisać na dwa sposoby, wybierzcie bezpieczną opcję i używajcie go w takiej formie, co do której nie macie najmniejszych wątpliwości. Zawsze jednak warto sprawdzić czy inna forma pisowni też jest poprawna i czy ma takie samo znaczenie.
Jak uczyć się czasowników złożonych?
Tutaj odpowiedź mogłaby się wydawać oczywista, a mianowicie: ze słowników. Niektóre słowniki rzeczywiście podają złożenia, jak np. Bokmålsordboka czy Lexin, ale inne już nie (np. większość słowników dwujęzycznych). Wtedy można poszukać rozdziałów o czasownikach w podręcznikach do gramatyki (ja szczególnie polecam podręcznik Troll 2, w którym znajdziecie dwa rozdziały na ten temat). Innym sposobem jest również wypisywanie złożeń z tekstów prasowych i książek, jeśli czytacie je w oryginale. Warto również pogrupować słowa na podstawie czasowników głównych, tak aby mieć później np. całą listę możliwych złożeń z czasownikiem ta czy gå.
Praca ze słownictwem wymaga czasu i wysiłku, ale zaoszczędzi Wam późniejszych frustracji. Czasowników złożonych nie da się uniknąć i naprawdę warto zainwestować trochę czasu w opanowanie ich. Na dobry początek przygotowałam listę pięciu czasowników oraz po pięć złożeń pierwszego typu (partikkelverb) z każdym z nich. Czasowniki te są dość uniwersalne i często używane:
1) å ta (brać, wziąć):
ta til – zaczynać
ta opp – podjąć, zacząć (np. studia lub kurs)
ta av – zdjąć
ta ut – wynieść
ta inn – przenocować
2) å gå (iść, chodzić):
gå inn – wejść
gå ut – wyjść
gå gjennom – przejść przez (zarówno dosłownie, jak i w przenośni)
gå over – przejść, skończyć się (np. gdy mówimy, że choroba sama przejdzie)
gå bort – odejść, umrzeć
3) å holde
å holde ut – wytrzymać
å holde på med – zajmować się czymś
å holde tilbake – wstrzymać, zatrzymać
å holde fram – kontynuować
å holde til – mieszkać, mieścić się w
4) å komme (przyjść):
komme på noe – wpaść na coś (pomysł)
komme inn – wejść, dostać się (np. na studia)
komme ut – wyjść, zaistnieć, ujawnić się
komme av – pochodzić od/z
komme oppi – uwikłać się w coś
5) å se (widzieć, patrzeć):
se etter – szukać, opiekować się kimś/czymś
se opp til – wzorować się na kimś
se fram til – czekać na coś z radością
se på – patrzeć na coś, oglądać
se ut til – wyglądać (na coś)
To tylko kilka przykładów złożeń z najbardziej uniwersalnymi czasownikami. Jest ich znacznie więcej, a niektóre mają więcej niż tylko jedno znaczenie. Sama ciągle odkrywam nowe złożenia i poszerzam moją prywatną listę. A jakie są Wasze ulubione złożenia? 🙂
6 komentarzy
Ojeeej, partikelverb to najbardziej znienawidzone przeze mnie zagadnienie z czasu studiów 😉
też nienawidzę partikelów; zwłaszcza tych, które zmieniają znaczenie całkowicie w zależności od akcentowanej części…
Hahaha do partikkelverb mam stosunek typu love-hate 😀 Wkurzają mnie, ale wiem, że bez nich ani rusz!
Zapraszam do moje klasy szwedzkich czasowników złożonych na razie skromnie https://quizlet.com/join/suZGFsZSg
Wpisy językowe są zawsze mile widziane! 🙂
Ja dla odmiany jakoś nigdy nie odczuwałam negatywnych emocji w stosunku do czasowników złożonych, jakoś inne zjawiska gramatyczne wydawały mi się gorsze 😀
[…] funkcji w języku. Może być użyty w wielu złożeniach (o czasownikach złożonych pisałam tu) oraz stałych wyrażeniach, których w języku jest mnóstwo. Dziś wybrałam dla Was siedem moich […]